Policja żydowska

II Wojna Światowa - Organizacje
Kolaboranci żydowscy - Policja żydowska

Żydowska Służba Porządkowa (niem. Jüdische Ghetto-Polizei lub Jüdischer Ordnungsdienst), zwana także przez żydów policją żydowską, była pomocniczą jednostką policji zorganizowaną w nazistowskich gettach przez lokalną radę żydowską (Judenrat).

Członkowie policji żydowskiej zwykle nie nosili oficjalnych mundurów, a często tylko identyfikacyjną opaskę, czapkę i odznakę. Nie wolno im było nosić broni palnej – byli wyposażeni w pałki. W gettach, gdzie Judenrat sprzeciwiał się rozkazom Niemców (np. w Łucku), często wykorzystywano policję żydowską do kontrolowania lub zastąpienia rady. Jedna z największych żydowskich jednostek policji znajdowała się w warszawskim getcie, gdzie liczyła około 2500 osób. Getto łódzkie liczyło około 1200 osób, a lwowskie 500.

Żydowska policja w ghatcie warszawskim.

Anatol Chari, policjant w łódzkim getcie, w swoich wspomnieniach opisuje swoją pracę przy zabezpieczaniu składów żywności, kontroli pracowników piekarni, a także patrolach, których celem jest konfiskata żywności mieszkańcom getta. Wspomina udział żydowskich policjantów w wyłudzaniu racji żywnościowych i zmuszaniu kobiet do świadczenia usług seksualnych w zamian za chleb. Polsko-żydowski historyk i archiwista getta warszawskiego Emanuel RingelblumEmanuel Ringelblum ps. „Edzio”, „Menachem” (ur. 21 listopada 1900 w Buczaczu, zm. ok. 10 marca 1944 w Warszawie) – polsko-żydowski historyk, pedagog i działacz społeczny, twórca podziemnego archiwum getta warszawskiego, zamordowany przez niemieckich okupantów. określił okrucieństwo żydowskiej policji w getcie jako „wielokrotnie większe niż okrucieństwo Niemców, Ukraińców i Łotyszy”.

Oficerami byli przeważnie młodzi ochotnicy, którzy utrzymywali porządek w getcie, choć brali także udział w patrolach prowadzonych przez żołnierzy niemieckich oraz strzegli bram do dzielnic żydowskich. Udział funkcjonariuszy w pacyfikacjach dzielnic, łapankach, i pomocy w organizacji transportu ludzi do obozów zagłady były odbierane szczególnie negatywnie wśród mieszkańców gett.

Funkcjonował też Oddział Specjalny policji gettowej (Sondererabteilung), z siedzibą przy ul .Łagiewnickiej 96, który pomagał Niemcom w grabieży mienia żydowskiego.

Żydowscy policjanci pochodzili przeważnie z mętów. Żyli dobrze. Mieli dobre jedzenie i najlepsze mieszkania. Ich stosunek do biednych robotników był straszny. Jeśli jakiś robotnik powiedział słowo, które im się nie podobało, znikał natychmiast i nie wiedziano, gdzie się podział. Między robotnikami również byli tajni agenci, którzy o wszystkim donosili policji
—Mendel Tron

Żydowska policja w getcie podzieliła ostatecznie ten sam los ze wszystkimi współwięźniami z getta. Podczas likwidacji gett (1942-1943) zostali zabici na miejscu lub wysłani do obozów zagłady.

Portret zbiorowy członków żydowskiej policji w getcie łódzkim. W czwartym rzędzie od dołu znajduje się Julek Grosbart (drugi od lewej), Zygmunt Reingold - komendant oddziału policji (czwarty od lewej) i Leon Rozenblat - szef policji getta (siódmy od lewej). Abram Josef (Alfred) Chimowicz stoi w pierwszym rzędzie stojących policjantów, pierwszy po prawej stronie. Źródło: United States Holocaust Memorial Museum

Comments:


No comments.


02612759
Przesyłając swój komentarz zgadzasz się z polityką strony:
  1. Bądź uprzejmy: Staraj się być grzeczny i szanować innych użytkowników. Unikaj agresywnych, obraźliwych czy poniżających komentarzy. Absolutnie nie tolerujemy antysemityzmu.
  2. Unikaj trollowania: Nie udzielaj się w celu wywoływania kontrowersji lub rozpoczynania niepotrzebnych sporów. Skup się na konstruktywnej dyskusji.
  3. Nie spamuj: Nie publikuj niezwiązanych z tematem artykułu komentarzy lub niepotrzebnie powielaj treści. Pamiętaj, że inni czytelnicy szukają wartościowych informacji.
  4. Sprawdź faktograficzność: Jeśli zamierzasz udostępnić jakieś informacje lub cytaty, upewnij się, że są one dokładne i poparte wiarygodnymi źródłami. Unikaj rozpowszechniania dezinformacji.
  5. Przeczytaj komentarze innych: Przed dodaniem swojego komentarza, zapoznaj się z innymi komentarzami. Może to pomóc w uniknięciu powtarzania się lub zrozumieniu, jakie są już punkty widzenia innych użytkowników.
  6. Kontroluj emocje: Jeśli jakaś treść wywołuje w tobie silne emocje, zastanów się przed napisaniem komentarza. Staraj się zachować spokój i merytoryczność w dyskusji.
  7. Pamiętaj, że wraz z przesłaniem komentarza, zrzekasz się prawa własności intelektualnej do jego treści na rzecz tej strony (za wyjątkiem przesłanych plików, jeśli jesteś ich autorem). Twój komentarz zostanie opublikowany dopiero po zatwierdzenie. Może również zostać odrzucony i bezpowrotnie usunięty.