Anatol Chari

Anatol Chari, a właściwie Anatol Chary, urodził się w 1923 roku w Łodzi jako syn żydowskiego kupca i działacza społecznego – Piotra Chary. Był żydowskim współpracownikiem III Rzeszy, autorem autobiograficznej publikacji „Podczłowiek. Wspomnienia członka SonderkommandoSonderkommando – oddział stworzony do wykonania specjalnych zadań, na przykład oddziały policyjno-wojskowe wykonujące zadania eksterminacyjne w odniesieniu do społeczności żydowskiej, do obsługi komór gazowych i krematoriów, tworzone z inicjatywy Niemców lub samych żydowskich administracji w gettach, które (szczególnie znienawidzone) zajmowały się wywożeniem współbraci do miejsc ich zagłady, w zamian m.in. za ochronę swoich najbliższych.”. Po wojnie ostatecznie osiadł w USA, w Kalifornii, gdzie został dentystą-periodontologiem.

Rozległe relacje ojca ze społecznością żydowską w Łodzi i wstawiennictwo u Chaima Rumkowskiego pozwoliły mu uzyskać stanowisko w żydowskiej administracji getta, po jego zamknięciu 30 kwietnia 1940 r.

Został członkiem żydowskiej policjiNiem: Jüdischer Ordnungsdienst, dosł. Żydowska Służba Porządkowa, zwyczajowo policja żydowska – w okresie II wojny światowej podległe częściowo Judenratom, kolaborujące z nazistowskimi Niemcami, żydowskie jednostki policyjne wewnątrz gett, obozów pracy oraz obozów koncentracyjnych. Policja ta zajmowała się rekwizycjami, łapankami innych żydów, eskortowania przesiedleńców oraz akcji deportacyjnych. porządkowej (Sonderkommando), utworzonej w ramach samorządu żydowskiego. Po likwidacji getta latem 1944 r. został deportowany do obozu zagłady Auschwitz-Birkenau(Niem. Konzentrationslager Auschwitz) był kompleksem ponad 40 obozów koncentracyjnych i obozów zagłady prowadzonych przez nazistowskie Niemcy w okupowanej Polsce podczas II wojny światowej. Składał się z Auschwitz I - głównego obozu (Stammlager) w Oświęcimiu, Auschwitz II-Birkenau - obozu koncentracyjnego i obozu zagłady z komorami gazowymi, Auschwitz III-Monowitz - obózu pracy dla koncernu chemicznego IG Farben oraz kilkudziesięciu podobozów. Obozy te stały się głównym miejscem eksterminacji Polaków i ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej przez hitlerowców., a następnie przewieziony kolejno do obozów Gross-Rosen i Bergen-Belsen. Wyzwolony przez wojska brytyjskie przebywał w Niemczech Zachodnich do 1951 roku, gdzie skończył studia. Następnie wyemigrował do Stanów Zjednoczonych.

Jako policjant w getcie, Anatol Chari zajmował się eskortowaniem zapasów żywności, ochroną magazynów żywności, kontrolowaniem pracowników piekarni i patrolami mającymi na celu konfiskatę żywności od mieszkańców. Taka praca gwarantowała mu specjalny status, autorytet i władzę; dostęp do specjalnych sklepów, lepsze karty żywnościowe, obfite porcje żywności, ochrona przed wysiedleniem (do ostatecznej likwidacji getta), dostęp do nieoficjalnych kanałów zaopatrzenia w żywność. Tak jak inni policjanci łapał i dostarczał żydów Niemcom. Nie zawahał się nawet umieścić w transporcie śmierci swojej narzeczonej. Chari opisuje również swój udział w oszustwach związanych z obiegiem deficytowej żywności w getcie, tolerowanych, a nawet organizowanych przez członków Sonderkommando czy też wyłudzaniem usług seksualnych za żywność.

Jako jeden z nielicznych więźniów wspomniał o „ekonomicznej prostytucji” w getcie oraz o miłości fizycznej jako formie mentalnej ucieczki od rzeczywistości.

ŹRÓDŁO:
https://www.youtube.com/watch?v=I3id9EeHLrw <- o transporcie swojej narzeczonej