Dawid Sternfeld
Pochodzący z Łodzi Dawid Sternfeld był wysokiej rangi członkiem Trzynastki i zaufanym człowiekiem Abrahama Gancwajcha. Z uwagi na jego wygląd, mógł ujść za boksera, pracownika fizycznego lub bandytę. Był bez wątpliwości człowiekiem Gestapo(niem. Geheime Staatspolizei) Tajna Policja Państwowa utworzona w III Rzeszy, która w sposób bezwzględny zwalczała wszelkie przejawy oporu na terenach okupowanych. Utożsamiana z najstraszliwszymi niemieckimi zbrodniami przeciw polakom, a po 1942 i przeciw żydom. Rozwiązana wraz z upadkiem III Rzeszy w 1945. Przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze uznana za organizację zbrodniczą. , co nie uchroniło go przed egzekucją przez Niemców, gdy przestał być im przydatny.
Adam CzerniakówAdam Czerniaków (1880-1942) – inżynier, działacz gospodarczy, oświatowy i społeczny (na rzecz integracji narodu polskiego i żydowskiego), publicysta, prezes Żydowskiej Gminy Wyznaniowej w Warszawie, w latach 1939–1942 prezes warszawskiego Judenratu. W 1942, w dniu rozpoczęcia wielkiej akcji likwidacyjnej, odmówił podpisania obwieszczenia o przymusowym wysiedleniu Żydów z Warszawy (a w rzeczywistości deportacji do obozu zagłady w Treblince). Następnego dnia, popełnił samobójstwo zażywając cyjanek potasu. Na stole znaleziono krótki list do żony: "Żądają ode mnie bym własnymi rękami zabijał dzieci mego narodu. Nie pozostaje mi nic innego, jak umrzeć". w swoim dzienniku getta warszawskiego zaznaczył, że w 1942
Sternfeld zwiał z getta, unikając tym samym zastrzelenia przez Niemców w nocy 23/24.05.42
.
Stanisław AdlerAdwokat, oficer Służby Porządkowej. Zrezygnował ze służby, gdy Niemcy rozpoczęli wysiedlenie, jego decyzja została zaakceptowana przez Judenrat - został następnie dyrektorem Biura Kwaterunkowego. W 1942 roku mieszkał na terene dużego getta. Miał przywilej swobodnego przemieszczania się pomiędzy gettami. Był zwolennikiem zbrojnego oporu. Uciekł z getta i ukrywa się na Saskiej Kępie a następnie w Aninie. W lipcu 1946 staje się honorowym członkiem katedry prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po pogromie kieleckim popełnia samobójstwo. Autor "In the Warsaw Ghetto 1940-1943 An Account of a Witness. The Memoirs of Stanisław Adler". pisał o nim tak: