Stephanie von Hohenlohe
Stephanie von Hohenlohe (nazwisko rodowe Richter, 1891-1972) znana była jako tajny pośrednik - agent Hitlera, oraz zawodowy szantażysta. Chociaż była nieślubną córką żydówki z Pragi - Ludmiły Kurandy (mężatki Johanna Sebastiana Richtera) - i żydowskiego lichwiarza - Maxa Wienera, Stephanie zawsze twierdziła, że ma czysto aryjskie pochodzenie. Bezwstydnie pięła się po drabinie społecznej, a tytuł księżniczki uzyskała poprzez małżeństwo z austriackim szlachcicem. Dzięki jej niezwykłym talentom do nawiązywania kontaktów i prowadzenia negocjacji, została zatrudniona przez lorda Rothermere jako publicystka. Miała z nim wieloletni romans. Uzyskała dostęp do Kancelarii Rzeszy Niemieckiej w Berlinie i osobiście poznała Adolfa Hitlera. Hitler, nie interesując się jej pochodzeniem, zaczął zatrudniać ją do tajnych misji dyplomatycznych. U szczytu jej sukcesu, Hitler wręczył jej Złote Insygnia partii nazistowskiej i podarował zamek w Austrii. W tym czasie adiutant Hitlera, Fritz Wiedemann, był jej kochankiem już przez kilka lat. Jednak kiedy ich związek został odkryty przez Führera, Wiedemann został wysłany do USA na placówkę dyplomatyczną, a Stephanie podążyła za nim. W 1941 r. była bliska wyrzucenia z USA pod zarzutem pracy jako niemiecki szpieg, ale udało jej się uniknąć deportacji, rozpoczynając romans z szefem amerykańskiego urzędu imigracyjnego. Po wojnie wróciła do Niemiec i nie tracąc ani chwili, rozpoczęła niezwykłą karierę w medialnym imperium Axel Springer oraz w magazynie Stern, należącym do Henri Nannena.
https://searchworks.stanford.edu/view/5675900