Stella Goldschlag / Kübler-Isaacksohn
Była niemiecką Żydówką, która współpracowała z Gestapo podczas II wojny światowej, dekonspirując i donosząc na żydów ukrywających się w Berlinie.
Wiosną 1943 roku wraz z rodzicami została aresztowana przez nazistów i poddana torturom. Aby uniknąć deportacji siebie i rodziców, zgodziła się zostać „łapaczem” dla gestapo, ścigającym Żydów ukrywających się jako nie-Żydzi. Obiecano jej pensję w wysokości 300 marek za każdego odnalezionego Żyda. Kübler zaczęła przeczesywać Berlin w ich poszukiwaniu, a ponieważ znała ich wielu, odniosła duży sukces w zlokalizowaniu swoich byłych kolegów ze szkoły i przekazaniu ich gestapo. Niektóre z jej własnych sposobów na zatrzymanie ukrywających się Żydów to obiecywanie im jedzenia i zakwaterowania, a w międzyczasie przekazywanie informacji o nich władzom nazistowskim. Ale działała również zgodnie ze wskazówkami dostarczonymi jej przez gestapo. Dane dotyczące liczby jej ofiar wahają się, w zależności od różnych źródeł, od 600 do 3000 Żydów. Charyzma i oszałamiający wygląd Stelli Kübler były wielką zaletą w jej współpracy z nazistami. Nazywali ją oni „blond trucizną”.
Jedna z jej ofiar, mężczyzna, który przeżył wojnę dzięki ucieczce z pociągu do Auschwitz, przypomniał sobie, jak Stella zaczepiła go pewnego dnia i poprosiła o pomoc. Życie w ukryciu było dla niej ciężkie i była głodna. Mężczyzna był chętny do pomocy i zabrał ją do pubu, gdzie został wprowadzony w pułapkę i aresztowany przez agentów Gestapo. Do terenów łowieckich Stelli należały także cmentarze. Stalla upatrywała sobie małżeństwa mieszane - żyda i goja. Po tym, jak żydowska połówka chowała swojego nieżydowskiego partnera, traciła swoją uprzywilejowaną pozycję z uwagi na koniec małżeństwa. Takich samotnych już żydów, Stella natychmiast wydawała Gestapo.
Naziści złamali obietnicę ocalenia życia rodziców Kübler. Wraz z rodziną ze strony ojca – Manfreda – zginęli w Oświęcimiu. Jednak Kübler kontynuowała swoją pracę dla gestapo do marca 1945 roku. W tym czasie poznała i poślubiła swojego drugiego męża, Rolfa Isaaksohna, żydowskiego kolegę kolaboranta, również współpracownika nazistów, który pracował jako Greifer („łapacz”).
Popełniła samobójstwo w 1994 roku w Berlinie Zachodnim.
https://www.tracesofwar.com/articles/5158/Goldschlag-Stella.htm