Maurycy Diamant

Maurycy Diamant dał się poznać już w 1936 roku, przed II Wojną Światową, z "afery pomarańczowej", gdzie wraz z innymi podrabiał faktury firm zagranicznych i fałszował deklaracje celne, dzięki czemu grupa do której należał uzyskiwała bezprawnie zniżki celne. Diamant został wówczas skazany na grzywnę 319 tysięcy złotych z zamianą w razie nieściągalności na 2 lata aresztu, ponadto na karę 2 lat aresztu z zawieszeniem na 5 lat.

W różnych źródłach z II Wojny Światowej występuje pojawia się również jako Józef Diamand lub Marian Diamand. Marek J. ChodakiewiczMarek Jan Chodakiewicz (ur. 1962 w Warszawie) – polonijny historyk amerykański, profesor w The Institute of World Politics w Waszyngtonie, specjalizujący się w badaniu stosunków polsko-żydowskich, tematyki Szoa oraz historii Europy Środkowej i Wschodniej XIX wieku i XX wieku. w swojej książce pt. "Lonek Skosowski: Koniec żydowskich kolaborantów Gestapo", podał, że podczas II Wojny Światowej, Maurycy Diamant, wspólnie z Julianem Appelem, kierował w Krakowie grupą około 30 żydowskich agentów pracujących dla gestapo.

Stanisław Dąbrowa-KostkaStanisław Dąbrowa-Kostka (1924-2019) – porucznik Armii Krajowej, podpułkownik Wojska Polskiego. W czasie II Wojny Światowej działał na terenie Podkarpacia. Wielokrotnie odznaczany, autor książek, opracowań i artykułów. Zaangażowany w działalność harcerską. Aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. w swojej książce "W okupowanym Krakowie" pisał o nim tak:

Był najwidoczniej w Gestapo wysoko notowany. Posiadał broń, także poniektórzy z jego siatki byli uzbrojeni. Przydzielono mu tresowanego psa. Działał w klimacie absolutnej bezkarności. W zasadzie operował w samym Krakowie, lecz podziemny wywiad odkrywał jego ślady w okolicach Przeworska, gdzie kierować miał jakąś akcją policyjną, w Jordanowie, gdzie (...) łudząc Żydów nadzieją przerzutu za granicę rabował ich dobytek i mordował. W Krakowie Diamand dysponował szeregiem półjawnych lub znakomicie zakonspirowanych melin. Podstawową bazą szajki był dawny konspiracyjny lokal w oficynie przy ulicy Sławkowskiej 6. (...) Szajka Diamanda powiązana była, między innymi, z bandą Romana Słani.

Była to najniebezpieczniejsza siatka agentów Gestapo(niem. Geheime Staatspolizei) Tajna Policja Państwowa utworzona w III Rzeszy, która w sposób bezwzględny zwalczała wszelkie przejawy oporu na terenach okupowanych. Utożsamiana z najstraszliwszymi niemieckimi zbrodniami przeciw polakom, a po 1942 i przeciw żydom. Rozwiązana wraz z upadkiem III Rzeszy w 1945. Przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze uznana za organizację zbrodniczą. w Krakowie. Jej członkowie często podszywali się pod osoby polskiego podziemia, donosili nie tylko na ukrywających się Żydów, ale także na Polaków. Udało im się doprowadzić do tak wielu szkód, że krakowski KedywKedyw, pełna nazwa Kierownictwo Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej – dział organizacyjny Armii Krajowej zajmujący się przeprowadzaniem i organizacją akcji bojowych, zamachów, sabotażu oraz dywersji wymierzonej w rząd Generalnego Gubernatorstwa, niemiecką, nazistowską administrację okupacyjną, policję oraz wojsko stacjonujące na terytorium Generalnego Gubernatorstwa, ziem polskich włączonych do III Rzeszy oraz państwa niemieckiego. Pierwszym komendantem Kedywu został pułkownik piechoty Emil Fieldorf "Nil", polski bohater Armii Krajowej, po wojnie zamordowany sądowo przez władze komunistyczne. od lata 1943 r. do wiosny 1944 r. rozpoczął likwidację jego członków i rozstrzelał kilkunastu. Ale Diamand zawsze wychodził z pułapek Armii KrajowejArmia Krajowa (AK) – zakonspirowane siły zbrojne Polskiego Państwa Podziemnego w latach II wojny światowej.. Ostatecznie jednak został zastrzelony przez Niemców w więzieniu na MontelupichWięzienie Montelupich – dawne więzienie w Krakowie. Podczas II wojny światowej znajdowało się tu hitlerowskie więzienie policyjne podlegające Gestapo. W latach 1940–1944 więzionych było tu ok. 50 000 osób. Na terenie więzienia miały miejsce masowe egzekucje więźniów. Większość aresztowanych, po ciężkich przesłuchaniach, wywożono do obozów koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau i Płaszow. Po 1945 roku w budynku znajdowało się ciężkie centralne więzienie karno-śledcze Urzędu Bezpieczeństwa i NKWD, przez które przeszło kilka tysięcy polskich żołnierzy, z których część wywieziono w głąb ZSRR na zesłanie..