Frank Blajchman
Franciszek Blajchman urodził się w 1922 roku w w Kamionce, w powiecie Lubartowskim, w rodzinie żydowsiej. Jego babcia Chana Gitel i matka Ita (z domu Lewin) prowadziły w miasteczku sklep spożywczy, a jego ojciec Izrael Chaim Blajchman handlował zbożem. Pod okupacją niemiecką Franek Blajchman zajmował się początkowo handlem, przewożąc na rowerze produkty żywnościowe z okolicznych wsi: miód, kurczaki, masło, ziarno, masło, mięso, tytoń i cukier na sprzedaż w Lubartowie i Lublinie. Nie nosił opaski z gwiazdą Dawida, a ponieważ mówił doskonale po polsku, udawało mu się uniknąć rozpoznania jako Żyd.
W 1942 na wieść o przygotowanym przesiedleniu Żydów z Kamionki do getta w Lubartowie uciekł z rodzinnej wsi, i ukrywał się w Kierzkówce u rodziny Aleksandra i Stanisławy Głosów, odznaczonych później Medalem Sprawiedliwych Wśród Narodów świataSprawiedliwy wśród Narodów Świata to tytuł honorowy przyznawany przez Izrael nieżydom, którzy ryzykowali życie podczas Holokaustu, by z czysto altruistycznych pobudek ratować żydów przed zagładą ze strony Niemców. Termin ten wywodzi się z koncepcji "sprawiedliwych pogan", terminu używanego w judaizmie rabinicznym w odniesieniu do nieżydów, zwanych ger toshav, którzy przestrzegają siedmiu praw Noego.. Na przełomie 1942 i 1943 roku, opuściwszy schronienie u Głosów, zorganizował niewielką, kilkuosobową grupę zbrojną, złożoną z ukrywających się żydów, działającą w okolicznych lasach, która z walką z Niemcami nie miała zbyt wiele wspólnego. Mimo tego, że przypisywał sobie przeprowadzone akcje przeciwko okupantowi, jego udział był kwestionowany przez dziennikarzy - wskazywali oni, że Blajchman myli daty i wydarzenia oraz przypisuje swojemu oddziałowi działania żołnierzy polskiego podziemia. W rzeczywistości jego oddział był raczej grupą której celem było przetrwanie niż walka z okupantem i która nie tylko utrzymywała kontakty z ruchem komunistycznym, ale również dopuszczała się akcji rabunkowych oraz walczyła z prawdziwym polskim podziemiem. Sam Blajchman chwalił się zabójstwem dwóch żołnierzy Armii KrajowejArmia Krajowa (AK) – zakonspirowane siły zbrojne Polskiego Państwa Podziemnego w latach II wojny światowej., prawdopodobnie młodzieży lub młodych dorosłych, których określił jako "podrostków" oraz akcją przeciwko dowódcom lokalnego oddziału AK. Szczęśliwie nieudaną. Blajchman pisał w swoich wspomnieniach zatytułowanych Wolę zginąć walcząc. Wspomnienia z II wojny światowej
tak o żołnierzach AK:
Co było oczywiście wierutną bzdurą, ale dawało pretekst i usprawiedliwienie do popełniania przestępstw na ludności cywilnej i patriotach walczących z Niemcami.
W 1944 r. grupa złożona z żydów, pod dowództwem Blajchmana, która wchodziła już w skład oddziału Armii Ludowej Chila Grynszpana, dokonała najścia na Kamionkę. Bojowcy uprowadzili komendanta Rejonu V Obwodu AK Lubartów, ppor. Józefa Wesołowskiego „Walentego”, emerytowanego oficera WPWojsko Polskie było siłami zbrojnymi II Rzeczypospolitej od 1919 roku aż do upadku niepodległej Polski w momencie wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 roku. mjr. Alfreda Zajdla oraz Czesława Wartacza. Wszyscy oni zostali później zamordowani, przy czym Wesołowskiego zakatowano na śmierć.
Jego książka, zwłaszcza jej polskie wydanie, spotkało się z licznymi głosami krytyki ze strony historyków i środowisk kombatanckich, ze względu zawarte w niej liczne treści określane przez krytyków jako antypolskie i fałszujące historię. Szczególnie dużo protestów wzbudziły oskarżenia AK o współdziałanie z niemieckim okupantem i o programowy antysemityzm.
Kontynuując współpracę z komórkami komunistycznymi działał później w Lasach Parczewskich, gdzie został dowódcą plutonu komunistycznej Armii Ludowej. Po wejściu na teren Polski sowietów w 1944, otworzyło mu to drogę do kariery w Urzędzie Bezpieczeństwo Publicznego w Lubartowie - stalinowskim aparacie terroru.
https://wpolityce.pl/historia/434191-blajchman-chwalil-sie-ze-jego-oddzial-mordowal-zolnierzy-ak
https://pl.wikipedia.org/wiki/Frank_Bleichman
Artur Piekarz - "Zdzisław Broński „Zdzich”, „Kryza”, „Uskok” 1912-1949"
https://sprawiedliwi.org.pl/pl/historie-pomocy/historia-pomocy-dabrowski-boleslaw