Bomstein z Łukowa

To jest zdjęcie, na którym ja i mój brat Abram Sznejser pracujemy w jednym z warsztatów szewskich w moim rodzinnym mieście Łuków. Zostało zrobione po śmierci ojca w 1932 roku, ponieważ wtedy oboje musieliśmy rzucić szkołę i zacząć pracować. Zanim zacząłem pracować jako szewc, zdobyłem wykształcenie. Chodziłem do podstawówki, ale tylko do śmierci taty, wtedy to był koniec. Nie mogłem już chodzić do szkoły, bo musiałem iść do pracy. A potem uczęszczałem tylko na zajęcia wieczorowe. Jestem pierwszy od prawej na tym zdjęciu. Mógłbym mieć wtedy 14 lub 15 lat. Niedługo potem pojechałem do pracy do Warszawy, też jako szewc. Właścicielem tego warsztatu był Żyd Mojsze Onikman, a siedząca druga od lewej stara kobieta to jego matka. Pierwszy od lewej to mój brat Abram, który podobnie jak ja przeżył Holokaust w Związku Radzieckim. Po wojnie Abram mieszkał ze mną przez jakiś czas w Legnicy, a potem wyemigrował do Izraela. W samym środku zdjęcia znajduje się nasz współpracownik Lajbele Bomstein. Że Lajbele został wydany Niemcom przez własnego ojca! Lajbele spotkał gdzieś dziewczynę; uciekała i ukrywała się przed Niemcami. Lajbele znalazł Polaka i ukrył przy nim dziewczynę, grożąc, że go zabije, jeśli cokolwiek się dziewczynie stanie. Później też się tam ukrył i kilka innych osób. Jego ojciec dowiedział się, gdzie jest i zdradził ich wszystkich. Zabili całą rodzinę i wszystkich ukrywających się tam ludzi. Ojciec zdradził własnego syna!