Mojżesz Uricki
Moisiej Sołomonowicz Uricki, urodził się w 1873 w Czerkasach. Był rosyjskim komunistą pochodzenia żydowskiego.
Moisiej Sołomonowicz Uricki urodził się w 1873 roku w Czerkasach w rodzinie żydowskiego kupca. Ukończył prawo w Kijowie, działał w Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej RosjiRosyjska socjaldemokratyczna partia polityczna działająca w latach 1898–1918. Utworzona w Mińsku (wówczas w Północno-Zachodnim Kraju Imperium Rosyjskiego, dzisiejsza Białoruś) w celu zjednoczenia różnych organizacji rewolucyjnych Imperium Rosyjskiego w jedną partię, RSDLP podzieliła się w 1903 roku na frakcję bolszewików ("większość") i mienszewików ("mniejszość"), przy czym frakcja bolszewików stała się ostatecznie Komunistyczną Partią Związku Radzieckiego., BunduPowszechny Żydowski Związek Robotniczy na Litwie, w Polsce i Rosji – istniejąca w latach 1897–1948 lewicowa, antysyjonistyczna partia żydowska działająca w kilku państwach europejskich w okresie od lat 90. XIX wieku do drugiej połowy lat 40. XX wieku. Bund stanowił autonomiczną część Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji w latach 1898–1903 i 1906–1912. Organizacyjne pozostałości po tym ugrupowaniu wciąż prowadzą działalność w USA, Kanadzie, Australii i Wielkiej Brytanii., we frakcji mienszewikówMienszewicy (ros. меньшевик, „będący w mniejszości”) – frakcja Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji, powstała w 1903 na II Zjeździe Partii w Brukseli, sprzeciwiająca się rewolucyjnemu kierunkowi, w którym Włodzimierz Lenin zamierzał prowadzić rosyjską partię socjaldemokratyczną. Od 1917 odrębna partia polityczna, formalnie zakazana na terytorium Rosji Sowieckiej w roku 1921. i bolszewikówBolszewicy (rosyjski: Большевики́ 'większość'), skrajnie lewicowa, rewolucyjna frakcja marksistowska założona przez Włodzimierza Lenina, która odłączyła się wraz z mienszewikami od marksistowskiej Rosyjskiej Socjaldemokratycznej Partii Pracy (RSDLP), rewolucyjnej socjalistycznej partii politycznej. Po utworzeniu własnej partii w 1912 roku bolszewicy przejęli władzę podczas rewolucji październikowej w Republice Rosyjskiej w listopadzie 1917 roku i stali się jedyną partią rządzącą w późniejszej Rosji Radzieckiej, a następnie Związku Radzieckim. Uważali się za przywódców rewolucyjnego proletariatu Rosji. Ich przekonania i praktyki często określano mianem bolszewizmu.. W 1905 wziął udział w rewolucji w Petersburgu i Krasnojarsku, za co w 1906 został zesłany. Pisywał do "Prawdy", "Wpieriod" i innych gazet bolszewickich. Niechętnie odnosił się do podpisania przez bolszewików traktatu brzeskiegoTraktat Brzeski był traktatem pokojowym podpisanym w 1918 roku między Rosją a Mocarstwami Centralnymi (Niemcy, Austro-Węgry, Bułgaria i Imperium Osmańskie), który zakończył udział Rosji w I wojnie światowej. Traktat został podpisany w kontrolowanym przez Niemców Brześciu Litewskim po dwóch miesiącach negocjacji. Rosjanie zgodzili się na traktat zgodzili się, aby powstrzymać dalszą inwazję. W wyniku traktatu jedenaście narodów uzyskało niepodległość w Europie Wschodniej i Azji Zachodniej..
Od marca 1918 stał na czele piotrogrodzkiej CzekiCzeka (Wszechrosyjska Komisja Nadzwyczajna do Walki z Kontrrewolucją i Sabotażem / Spekulacją i Nadużyciami Władzy) – akronim nazwy tajnej policji w Rosji Sowieckiej w latach 1917–1922. Z owej nazwy wyszło potoczne określenie jej funkcjonariuszy – czekiści (czekista); obecnie często odnosi się to również do funkcjonariuszów organów bezpieczeństwa państwowego KGB, FSB oraz SWR. Czeka stosowała takie metody jak branie zakładników i na niespotykaną do tej pory skalę masowe egzekucje. Do masowych egzekucji na kontrrewolucjonistach wykorzystywano karabiny maszynowe. W Piotrogrodzie wydawano tak wiele wyroków śmierci, że skazanych wiązano parami, ładowano wieczorami na drewniane barki, które wyprowadzano na wody Zatoki Fińskiej, i tam zatapiano. Zaprowadzanie wewnętrznego porządku wiązało się często z bezmyślnymi, przerażającymi okrucieństwami ze strony Czeki., był również komisarzem spraw wewnętrznych, bezpośrednio odpowiadał za zbrodnie czerwonego terroru w Piotrogrodzie i jego okolicach. W 1918 roku został zabity przez poetę Leonida KannegiseraLeonid Kannegisser urodził się w 1896 roku w Nikołajewie na Ukrainie (wówczas część Imperium Rosyjskiego), w zamożnej rodzinie żydowskiej. Jego ojciec, Akim Kannegisser, był inżynierem mechanikiem i szefem największej w Rosji Stoczni Czarnomorskiej, a matka lekarką. Kannegisser ukończył prywatną szkołę, a w 1913 roku został kadetem wojskowym w Szkole Artylerii Cesarskiej Armii Rosyjskiej. Kannegisser studiował ekonomię na Piotrogrodzkiej Politechnice i był członkiem Narodowo-Socjalistycznej Partii Rosji, umiarkowanie lewicowej, antykomunistycznej partii politycznej. Wielbiciel Aleksandra Kerensky'ego, podczas rewolucji październikowej Kannegisser wraz z kilkoma innymi kadetami bronił Rządu Tymczasowego w Pałacu Zimowym.. Jego śmierć, równoległa do zamachu na Lenina, stała się pretekstem do wydania przez bolszewików dekretów o masowym "czerwonym terrorze" i udzielenia Czeka nieograniczonych pełnomocnictw w zakresie mordowania wrogów władzy ludowej oraz wprowadzaniu najbardziej morderczego systemu politycznego w historii świata.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Moisiej_Uricki